زبان گویا را می شود متوقف کرد ولی زبان بدن را بسختی می توان کنترل کرد و در اکثر موارد کنترل آن غیرممکن و اجتنابپذیر است. تفاوت مهم دیگر اینست که زبان گویا قابل پنهان کردن می باشد ولی زبان بدن آشکار و قابل رویت برای همگان است و پنهان نمودن شادی یا ناراحتی در چهره دشوار و غیرممکن است. و بهتر است این مطلب را بگویم بر خلاف نظر رایج که فکر می کنند ارتباط بین ادمها کلامی است، ارتباط فرایندی غیرکلامی می باشد و مثال آن که در زندگی روزمره زیاد بکار می بریم اینست که می گوییم" طرف با یک نگاه صد دل عاشق شد". قدرت این زبان را ما بیشتر در ارتباطات دیپلماتیک بین نمایندگان سیاسی کشورها می توانیم مشاهده کنیم که هر حرکتی یک پیام و معنا را با خود دنبال می نماید. نظرتان را بفرمایید.
نظرات شما عزیزان: